پروتېستانت دىنى: تۈزىتىلگەن نەشرى ئارىسىدىكى پەرق

پروتېستانت دىنى [[گېرمانىيە]] 1517-يىلى [[مارتىن لۇتېر]] ئۆزىنىڭ توقسان بەش تېزىسىنى رىم كاتولىك چېركاۋىنىڭ ئىجازەتنامىنى (لاتىنچە: Indulgentias) سېتىشقا دەخلى-تەرۇز قىلغانلىقىغا قارشى ئىنكاس سۈپىتىدە ئېلان قىلغاندا باشلانغان. سېتىۋالغۇچىلارغا گۇناھنىڭ ۋاقىتلىق جازاسى. <ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/books?id=xLBa5aO7fgQC|title=Protestants: A History from Wittenberg to Pennsylvania 1517–1740|first=C. Scott|last=Dixon|date=16 July 2010|publisher=John Wiley & Sons|via=Google Books|isbn=9781444328110}}</ref> قانداقلا بولمىسۇن ، بۇ سۆز گېرمانىيە لۇتېران شاھزادىلىرىنىڭ 1529-يىلى مارتىن لۇتېرنىڭ تەلىماتىنى بىدئەتچى دەپ ئەيىبلەيدىغان پەرمانغا قارشى نامايىش خېتىدىن كەلگەن. <ref>''Oxford Dictionary of the Christian Church'' (1974) art. "Speyer (Spires), Diets of"</ref> گەرچە ئىلگىرى رىم كاتولىك چېركاۋىنى ئىسلاھ قىلىشقا ئۇرۇنۇشلار بولغان بولسىمۇ ، بولۇپمۇ پېتېر ۋالدو ، جون ۋىكلىف ۋە يان خۇس قاتارلىقلار بولسىمۇ ، پەقەت لۇتېرلا تېخىمۇ كەڭ ، داۋاملاشقان ۋە زامانىۋى ھەرىكەت قوزغىدى. <ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/books?id=uw78AwAAQBAJ&pg=PA98|title=Religious Thoughts|first=James|last=Watson|date=24 June 2014|publisher=iUniverse|via=Google Books|isbn=9781491737590}}</ref> پروتېستانتلار ئۆزلىرىنىڭ مەدەنىيىتىنى تەرەققىي قىلدۇردى ، مائارىپ ، ئادىمىيەت پەنلىرى ، سىياسىي ۋە ئىجتىمائىي تەرتىپ ، ئىقتىساد ۋە سەنئەت ۋە باشقا نۇرغۇن ساھەلەرگە زور تۆھپە قوشتى. <ref name="Karl Heussi 1956 pp. 317–319">Karl Heussi, ''Kompendium der Kirchengeschichte'', 11. Auflage (1956), Tübingen (Germany), pp. 317–319, 325–326</ref> پروتېستانتلارنىڭ كۆپىنچىسى ئاز ساندىكى پروتېستانت مەزھىپىدىكىلەرنىڭ ئەزالىرى: تەۋەككۈلچىلەر ، ئاناباپتىستلار ، ئانگېلىكلار ، باپتىستلار ، ئىسلاھاتچىلار ، لۇتېرلار ، ئۇسۇلچىلار ۋە بەشبۇرجەكلىكلەر. دىنسىز ، خۇش خەۋەرچى ، جەزبىدار ، مۇستەقىل ۋە باشقا چېركاۋلار كۆپىيىۋاتىدۇ ۋە پروتېستانت دىنىنىڭ مۇھىم بىر قىسمىنى تەشكىل قىلىدۇ. <ref>[http://www.oikoumene.org/en/church-families/evangelical-churches World Council of Churches: Evangelical churches]: "Evangelical churches have grown exponentially in the second half of the 20th century and continue to show great vitality, especially in the global South. This resurgence may in part be explained by the phenomenal growth of Pentecostalism and the emergence of the charismatic movement, which are closely associated with evangelicalism. However, there can be no doubt that the evangelical tradition "per se" has become one of the major components of world Christianity. Evangelicals also constitute sizable minorities in the traditional Protestant and Anglican churches. In regions like Africa and Latin America, the boundaries between "evangelical" and "mainline" are rapidly changing and giving way to new ecclesial realities."</ref>. شاخ نەزەرىيىسىنى قوللىغۇچىلار پروتېستانت دىنىنى رىم كاتولىك چېركاۋى ، شەرقىي پراۋۇسلاۋىيە چېركاۋى ۋە شەرق پراۋۇسلاۋىيە چېركاۋلىرى بىلەن بىرلىكتە خىرىستىيان دىنىنىڭ تۆت چوڭ بۆلۈمىنىڭ بىرى دەپ قارايدۇ.