| ئەھمەد شەۋقىي |
| تۇغۇلۇش | ھ. 1285/م. 186، مىسىر |
| ۋاپاتى | ھ. 1351 /م. 1932 |
ئەھمەد شەۋقىي (أحمَد شَوقِي بنُ عَلِيٍّ بنِ أحمَد شَوقِي): ئەھمەد ئىبنى ئەلى ئىبنى ئەھمەد شەۋقىي. (ھ. 1285 – 1351 / م. 1868 – 1932) مىسىرلىق ئەدىب ۋە شائىر.[1] يېقىنقى ئەسىرلەردىكى ئەرەب شېئىرىيىتىنى ياشارتقۇچى، ئەرەب شېئىرىي شېئىرىي دراماچىلىقىنىڭ باشلامچىسى ۋە ئەرەب شائىرلىرىنىڭ ئەڭ كاتتىسى ھېسابلىنىدۇ. 1927 - يىلى ئەرەب شائىرلىرى ئۇنىڭغا «شائىرلارنىڭ ئەمىرى» دەپ بەيئەت قىلغان. شېئىرلىرىدا ۋەتەن ۋە ئىسلامنى كۆيلىگەچكە «ئىسلام شائىرى» دەپمۇ نام ئالغان. «شەۋقىييات» (شېئىرلار توپلىمى 6 توم)، «ئەرەب دۆلەتلىرى ۋە ئىسلام بۈيۈكلىرى(دول العرب وعظماء الإسلام)» (1726 بېيىتلىك داستان) يەنە «كلىيوپاترانىڭ ئۆلۈمى»، «لەيلا - مەجنۇن»، «ئورمان قانۇنى» قاتارلىق شېئىرىي درامالارنى، «ئاخىرقى پىرئەۋن» ۋە «ھىندىستان قىزى» قاتارلىق رومانلارنى ۋە باشقا ئەدەبىي ئەسەرلەرنى قالدۇرغان.
ئەھمەد شەۋقىي
