گېئورگىي مالېنكوف

گېئورگى مالېنكوف (رۇسچە: Гео́ргий Маленко́в، لاتىنچە: Georgi Malenkov)، (ت. 1902 — 1988) يوسېف ستالىننىڭ يېقىن سەبداشلىرىدىن بىرى بولۇپ، سوۋېت كومپارتىيىسى يوقىرى قاتلام رەھبەرلىرىدىن ئىدى. 1953 - يىلى ستالىن ئۆلگەندىن كېيىن سوۋېت كومپارتىيىسى ئالىي سېكرىتارى (1953) ۋە سوۋېت سوتسىيالىستىك جۇمھۇرىيەتلەر ئىتتىپاقى باش مىنستېرى بولغان (1953 - يىل، مارت – 1955 - يىل، مارت).

ئۇ 1919 - يىلى بولشېۋىك ئىنقىلابىدىن كېيىنكى ئىچكى ئۇرۇش جەريانىدا قىزىل ئارمىيەگە قاتناشقان. 1920 - يىلى روسىيە كومپارتىيىسى (بولشېۋىك) غا قاتناشقاندىن كېيىن، ئۇ ناھايىتى تېزلا پارتىيە ئىچىدە ئورنىدىن تۇرغان. شۇنىڭ بىلەن بىر ۋاقىتتا ، ئۇ جوسېف ستالىننىڭ يېقىن شېرىكلىرىنىڭ بىرىگە ئايلانغان ۋە 1930 - يىللارنىڭ ئاخىرىدا پارتىيەنىڭ ئاساسلىق تازىلاش ئىشلىرىدا مۇھىم رول ئوينىغان. ئۇ 1941 - يىلى سىياسىي بيۇرونىڭ كاندىدات ئەزالىقىغا تەيىنلەنگەن.

ئۇ ئىككىنچى دۇنيا ئۇرۇشى مەزگىلىدە سوۋېت ئىتتىپاقىدىكى ئۇرۇشقا يېتەكچىلىك قىلىشقا مەسئۇل بولغان ئاز ساندىكى كىشىلەردىن تەركىب تاپقان دۆلەت مۇداپىئە كومىتېتىغا قاتناشقان. ئۇرۇشتىن كېيىن ئۇ 1946 - يىلى سىياسىي بيۇرونىڭ تولۇق ئەزاسى بولغان. ئۇ يەنە مەركىزىي كومىتېتنىڭ ئىككىنچى سېكرېتارى ۋە مۇئاۋىن باش مىنىستىر بولۇپ تەيىنلەنگەن.

ئۇرۇشتىن كېيىنكى مەزگىلدە، ئۇنىڭ رىقابەتتە كەسكىن رىقابەتلىشىۋاتقان ئاندرېي جدانوفنىڭ ئەيىبلىشى نەتىجىسىدە ئۇنىڭ پارتىيىدىكى ئورنى تەۋرەپ كەتتى. ئەمما ئىككى يىل ئىچىدە ئۇ ئورنىنى ئەسلىگە كەلتۈرۈپ، جوسېف ستالىننىڭ ئاساسلىق ياردەمچىلىرىنىڭ بىرىگە ئايلاندى. جوسېف ستالىن 1953 - يىلى 3 - ئايدا ئۆلگەندىن كېيىن ، پارتىيەنىڭ بىرىنچى سېكرېتارى ۋە باش مىنىستىرلىق ۋەزىپىسىنى ئۈستىگە ئالغان. شۇنداق قىلىپ، ئۇ سوۋېت ئىتتىپاقىنىڭ رەھبىرى بولدى. ئەمما تەخمىنەن 6 ئايدىن كېيىن، بىرىنچى سېكرېتارلىق ۋەزىپىسىنى نىكىتا خرۇشېفقا تاپشۇرۇپ بېرىشكە توغرا كەلدى. ئۇ باش مىنىستىرلىق مەزگىلىدە ، قورال - ياراغ چىقىمىنى ئازايتىش، ئېغىر سانائەتنىڭ ئورنىغا ئىستېمال بۇيۇملىرى ئىشلەپچىقىرىشنى ئالدىنقى ئورۇنغا قويۇش ۋە كوللىكتىپ دېھقانچىلىق مەيدانلىرىدىكى ئىشچى - خىزمەتچىلەرگە بېرىلىدىغان رىغبەتلەندۈرۈش سالمىقىنى ئاشۇرۇش ئۈچۈن خىزمەت قىلغان.

مالېنكوف 1955 - يىلى 2 - ئايدا باش مىنىستىرلىك ۋەزىپىسىدىن ئىستىپا بېرىشكە مەجبۇر بولغان، ئۇنىڭ تەدبىرلىرى پارتىيىنىڭ باشقا رەھبەرلىرى ئارىسىدا ئۆكتىچىلەرنى پەيدا بولغان. ئەمما ئۇ 1957 - يىلغىچە پارتىيە رەئىسلىك ئورنىدا (ئىلگىرىكى سىياسىي بيۇرو) كۈچلۈك ئورنىنى ساقلاپ قالغان. ئۇ 1957 - يىلى ئاتالمىش ​​«قارشى تۇرۇش پارتىيىسى ھەرىكىتى» گۇرۇپپىسى بىلەن خرۇشېفنى ئاغدۇرۇپ تاشلاش ئۇرۇنۇشىدىن كېيىن، پرېزىدېنت ۋە مەركىزى كومىتېتتىن قوغلانغان. كېيىن ئۇ قازاقىستان سوۋېت سوتسىيالىستىك ئىتتىپاقداش جۇمھۇرىيىتىدە بىر سۇ ئېلېكتر ئىستانسىسىنى باشقۇرۇشقا تەيىنلەنگەن. 1963 - يىلى پىنسىيەگە چىققاندىن كېيىن، ئۇ ئەسلىمىلىرىنى يېزىشقا باشلىغان. ئۇ 1964 - يىلى پارتىيەدىن قوغلانغان.

گېئورگىي مالېنكوف 1988 - يىلى موسكۋادا ئۆلگەن.